Serbest Bölgelerde Çalışacak Yabancıların Çalışma İzinlerine Dair Yönetmelik

27 Mayıs 2017 CUMARTESİ	Resmî Gazete	Sayı : 30078
YÖNETMELİK
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile Ekonomi Bakanlığından: SERBEST BÖLGELERDE ÇALIŞACAK YABANCILARIN ÇALIŞMA İZİNLERİNE DAİR YÖNETMELİK BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, serbest bölgelerde çalışacak yabancıların çalışma izinlerine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, serbest bölgelerde çalışma izni alma yükümlülüğü bulunan yabancıları ve yabancı çalıştıran veya çalıştırmak üzere başvuruda bulunan gerçek ve tüzel kişileri kapsar. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 28/7/2016 tarihli ve 6735 sayılı Uluslararası İşgücü Kanununun 25 inci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında; a) Bakanlık: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını, b) Çalışma izni: Bakanlıkça resmî bir belge şeklinde düzenlenen ve geçerlilik süresi içinde yabancıya Türkiye’de çalışma ve ikamet hakkı veren izni, c) Kanun: 28/7/2016 tarihli ve 6735 sayılı Uluslararası İşgücü Kanununu, ç) KEP hesabı: 25/8/2011 tarihli ve 28036 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Kayıtlı Elektronik Posta Sistemine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik hükümleri gereğince yetkilendirilmiş kayıtlı elektronik posta hizmet sağlayıcısından alınmış kayıtlı elektronik posta adresini, d) Kullanıcı: Serbest bölgede faaliyet ruhsatı alan ve serbest bölgede belli bir işyeri bulunan gerçek veya tüzel kişiyi, e) Serbest bölge: 6/6/1985 tarihli ve 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanununa göre Bakanlar Kurulu Kararı ile yeri ve sınırları belirlenen serbest bölgeyi, f) Sistem: Bakanlık Yabancı Başvuru, Değerlendirme ve İzleme Sistemini, g) Türk dış temsilciliği: Türkiye Cumhuriyeti büyükelçilikleri veya konsolosluklarını, ğ) Yabancı: Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile vatandaşlık bağı bulunmayan kişiyi, h) Yabancı kimlik numarası: 25/4/2006 tarihli ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu uyarınca yabancılara verilen kimlik numarasını, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Çalışma İzni Verilmesindeki Usul ve Esaslar Çalışma izni alma yükümlülüğü MADDE 5 – (1) Serbest bölgelerde çalışacak yabancılar için çalışma izni alınması zorunludur. Yurt içinden çalışma izni başvurusu MADDE 6 – (1) Türkiye’de yasal olarak bulunan yabancının serbest bölgede çalışmak üzere çalışma izni başvurusu ve süre uzatma başvurusu kullanıcı tarafından ilgili serbest bölge müdürlüğüne yapılır. (2) Serbest bölge müdürlüğü aracılığıyla yapılacak başvurularda, yabancının Türkiye’de yasal olarak bulunduğunun tespiti ilgili serbest bölge müdürlüğünce yapılır. (3) Başvuruya ilişkin bilgi ve belgeler serbest bölge müdürlüğü tarafından sisteme girilir. Başvuruda, yabancıya ait yabancı kimlik numarası ile KEP hesabının ve kullanıcının KEP hesabının bulunması zorunludur. (4) Serbest bölge müdürlüğü başvuruyu değerlendirilmek üzere Ekonomi Bakanlığına iletir. Türk dış temsilciliklerine yapılan çalışma izni başvurusu MADDE 7 – (1) Serbest bölgede çalışacak yabancı, vatandaşı olduğu veya yasal olarak bulunduğu ülkedeki Türk dış temsilciliğine de çalışma izni başvurusu yapabilir. (2) Türk dış temsilciliği aracılığıyla yapılan başvuruya ilişkin bilgi ve belgeler, Türk dış temsilciliğince elektronik ortamda Bakanlığa iletilir. (3) Türk dış temsilciliğine sunulan bilgi ve belgelerin birer örneği, başvurunun Türk dış temsilciliğine yapıldığını belirten bir dilekçe ile birlikte, kullanıcı tarafından ilgili serbest bölge müdürlüğüne iletilir. Dilekçede Türk dış temsilciliği tarafından yabancıya verilen referans numarasının bulunması zorunludur. (4) Başvuruya ilişkin bilgi ve belgeler serbest bölge müdürlüğü tarafından sisteme girilir. (5) Serbest bölge müdürlüğü başvuruyu değerlendirilmek üzere Ekonomi Bakanlığına iletir. (6) Bu madde kapsamında yapılan başvurularda, yabancı kimlik numarası, kullanıcı tarafından yapılan başvurunun Ekonomi Bakanlığınca olumlu değerlendirilmesi kaydıyla Bakanlıkça alınır. Yabancının KEP hesabı, yabancının serbest bölgede çalışmaya başladığı tarihi takip eden 15 gün içinde kullanıcı tarafından ilgili serbest bölge müdürlüğüne bildirilir ve serbest bölge müdürlüğünce sisteme girilir. Başvuru belgeleri MADDE 8 – (1) Başvuruda sisteme girilmesi gereken bilgiler ile yüklenilmesi gereken belgeler Bakanlık ve Ekonomi Bakanlığı internet sayfalarında duyurulur. (2) Başvuru belgeleri arasında geçerlilik süresi altmış günden daha uzun pasaport veya pasaport yerine geçen belgenin bulunması zorunludur. İçişleri veya Dışişleri Bakanlıklarının uygun görüşü bulunması durumu hariç, geçerlilik süresi altmış günden daha kısa pasaport veya pasaport yerine geçen belge ile yapılan başvuru serbest bölge müdürlüğünce kullanıcıya iade edilir. (3) Başvurular için Bakanlıkça ayrıca kağıt ortamında bilgi veya belge talep edilmemesi esastır. Ancak, Bakanlık her bir belgenin kağıt ortamında aslının ibraz edilmesini ya da ilgisine göre Türk dış temsilciliği, yabancının uyruğunda bulunduğu ülkenin ülkemizde bulunan temsilciliği, ilgili ulusal veya yabancı kurum ve kuruluşlar veya noter tarafından tasdik edilmiş bir örneğinin ibraz edilmesini ya da bir yeminli tercüman tarafından ilgili belgenin yeniden tercüme edilmesini isteyebilir. Sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerin ibraz edildiğinin tespiti halinde durum adli makamlara bildirilir. Çalışma izni başvurusunun değerlendirilmesi MADDE 9 – (1) Ekonomi Bakanlığı bu Yönetmelik hükümlerine aykırı olmamak kaydıyla belirleyeceği değerlendirme kıstaslarını esas alarak kullanıcıya ve yabancıya ilişkin bilgi ve belgeler üzerinden başvuruyu değerlendirir ve değerlendirme sonucunu sistem üzerinden Bakanlığa iletir. (2) Kullanıcının istihdam edeceği yabancının yönetici olarak görev yapacak olması veya nitelikli personel olması zorunludur. Ancak, uluslararası koruma başvuru sahibi, şartlı mülteci ve geçici koruma kapsamındaki yabancıların çalışma izni başvuruları ve bu başvuruların Bakanlıkça değerlendirilmesi bakımından ilgili mevzuat hükümleri uygulanır. (3) Türk dış temsilciliği aracılığıyla yapılan başvurular Ekonomi Bakanlığınca sistem üzerinden Bakanlığa intikal ettirilecek başvuru bilgileriyle birleştirilerek değerlendirilir. (4) Bakanlık, 6458 sayılı Kanunun 7 nci, 15 inci ve 54 üncü maddeleri kapsamında olduğu İçişleri Bakanlığınca bildirilen yabancılara ilişkin olan; kamu düzeni, kamu güvenliği veya kamu sağlığı açısından Türkiye’de çalışmasında sakınca görülen yabancılara ilişkin olan; Dışişleri Bakanlığının uygun görüşü olması durumu hariç, Türkiye Cumhuriyeti’nin tanımadığı veya diplomatik ilişkisinin bulunmadığı ülke vatandaşları için yapılan başvuruları reddeder ve durumu Ekonomi Bakanlığına sistem üzerinden bildirir. (5) Ekonomi Bakanlığınca olumlu değerlendirilen başvurulardan dördüncü fıkra kapsamında olmadığı tespit edilenlere Bakanlıkça çalışma izin belgesi düzenlenir. Çalışma izni süresi MADDE 10 – (1) Serbest bölgede istihdam edilecek yabancıların çalışma izinleri ilk başvuruda en çok bir yıl süreyle düzenlenir. (2) Çalışma izni süre uzatma başvurusu, çalışma izni süresinin dolmasına altmış gün kalmasından itibaren ve her durumda çalışma izni süresi dolmadan yapılır. Bu süre dolduktan sonra yapılan uzatma başvuruları reddedilir. (3) Uzatma başvurusunun olumlu değerlendirilmesi halinde yabancıya, aynı kullanıcıya bağlı olarak çalışması kaydıyla, ilk uzatma başvurusunda en çok iki yıl, sonraki uzatma başvurularında en çok üç yıl süreyle çalışma izni verilir. (4) Çalışma izni sürelerinin tespitinde kullanıcının faaliyet ruhsatının bitiş tarihi dikkate alınır. (5) Yabancının pasaport veya pasaport yerine geçen belgelerinin geçerlilik süresinin bir yıldan az olması halinde çalışma izni bu süreden altmış gün daha kısa süreli verilir. Harç alımı MADDE 11 – (1) Bakanlıkça adına çalışma izni belgesi düzenlenecek yabancının, 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 21/2/1963 tarihli ve 210 sayılı Değerli Kağıtlar Kanunu hükümleri gereğince ödemesi gereken harç ve değerli kağıt bedelinin tespiti ve tahsili, 3218 sayılı Kanunun vergi ve harç istisnası tanıyan hükümleri doğrultusunda Ekonomi Bakanlığınca sağlanır. Çalışma izin belgesinin teslimi MADDE 12 – (1) Bakanlıkça düzenlenen çalışma izin belgesi, ilgili serbest bölge müdürlüğüne gönderilir. (2) Çalışma izin belgesi, yapılması gereken ödemelerin tahsil edildiğini gösterir belgeler karşılığında, serbest bölge müdürlüğünce kullanıcıya veya yabancıya teslim edilir. Çalışma izninin geçerliliği ve iptali MADDE 13 – (1) Çalışma izni, süresinin sona ermesi ile geçerliliğini kaybeder. (2) Aşağıda belirtilen hallerde çalışma izni Ekonomi Bakanlığınca yapılacak bildirime istinaden Bakanlıkça iptal edilir: a) Yabancının veya yabancıyı istihdam eden kullanıcının ilgili serbest bölge müdürlüğü aracılığıyla yapacağı talep, b) Ekonomi Bakanlığı tarafından serbest bölgeler mevzuatı çerçevesinde resen iptal, c) Yönetici statüsü bulunmayan kullanıcı ortakları hariç olmak üzere, yabancının çalışma izni başlangıç tarihinden itibaren altı ay içinde serbest bölgeye gelmemesi. (3) Aşağıda belirtilen hallerde çalışma izni Bakanlıkça doğrudan iptal edilir: a) İçişleri Bakanlığı veya Dışişleri Bakanlığının uygun görüşünün bulunması hâli hariç, yabancının pasaportunun veya pasaport yerine geçen belgesinin geçerlilik süresinin herhangi bir nedenle sonlandırılması, b) Kanunda belirtilen hükümlere aykırı olarak çalışıldığının tespiti, c) Çalışmanın herhangi bir nedenle sona ermesi, ç) Çalışma izni başvurusunun sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerle yapıldığının sonradan tespiti, d) Yabancının; 6458 sayılı Kanunun 7 nci maddesi kapsamında Türkiye’ye girişlerine izin verilmeyecek yabancılar, 15 inci maddesi kapsamında vize verilmeyecek yabancılar ve 54 üncü maddesi kapsamında sınır dışı etme kararı alınacak yabancılar kapsamında olduğunun İçişleri Bakanlığınca bildirilmesi, e) Yabancının, kamu düzeni, kamu güvenliği veya kamu sağlığı açısından Türkiye’de çalışmasında sakınca olduğunun ilgili kamu kurum ve kuruluşlarınca bildirilmesi, f) Yabancının, sağlık sebepleri veya zorunlu kamu hizmeti gibi mücbir sebepler dışında aralıksız olarak altı aydan uzun süre Türkiye dışında kalması. Sosyal güvenlik yükümlülüğü MADDE 14 – (1) Türkiye’nin taraf olduğu sosyal güvenlik sözleşmeleri hükümleri saklı kalmak üzere, serbest bölgede çalışma izni alan yabancı ile kullanıcı, sosyal güvenlik mevzuatından kaynaklanan yükümlülüklerini kanuni süresi içinde 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu hükümlerine göre yerine getirir. Hüküm bulunmayan haller MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde, bu Yönetmelik hükümlerine aykırı olmamak kaydıyla her türlü usul ve esaslar Bakanlık ve Ekonomi Bakanlığınca müştereken düzenlenir. Geçiş hükümleri GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında yer alan iş ve işlemlerin sistem üzerinden elektronik ortamda gerçekleştirilmesine ilişkin Ekonomi Bakanlığı ile Bakanlık arasında uygun teknik altyapı sağlanıncaya kadar, bilgi ve belge gönderimi ile karşılıklı bildirimde bulunulmasında iletişimi kolaylaştıracak her türlü araç, gereç ve yöntemler kullanılır. Yürürlük MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı ve Ekonomi Bakanı müştereken yürütür.

Vergi Konularında Karşılıklı İdari Yardımlaşma Sözleşmesinin Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun ve Sözleşme Metni

20 Mayıs 2017 CUMARTESİ	Resmî Gazete	Sayı : 30071
KANUN
VERGİ KONULARINDA KARŞILIKLI İDARİ YARDIMLAŞMA SÖZLEŞMESİNİN ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA DAİR KANUN Kanun No. 7018                                                                                                    Kabul Tarihi: 3/5/2017 MADDE 1 – (1) Türkiye Cumhuriyeti adına 3 Kasım 2011 tarihinde Cannes’te imzalanan “Vergi Konularında Karşılıklı İdari Yardımlaşma Sözleşmesi”nin çekince ve beyanlarla birlikte onaylanması uygun bulunmuştur. MADDE 2 – (1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 3 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. 19/5/2017

http://www2.tbmm.gov.tr/d26/1/1-0701.pdf
http://www.oecd.org/ctp/exchange-of-tax-information/ENG-Amended-Convention.pdf
http://www.oecd.org/tax/exchange-of-tax-information/Status_of_convention.pdf

TÜRK PATENT VE MARKA KURUMU PATENT VEKİLLERİ VE MARKA VEKİLLERİ MESLEK KURALLARI VE DİSİPLİN YÖNETMELİĞİ

18 Mayıs 2017 PERŞEMBE	Resmî Gazete	Sayı : 30070
YÖNETMELİK
Türk Patent ve Marka Kurumundan: TÜRK PATENT VE MARKA KURUMU PATENT VEKİLLERİ VE MARKA VEKİLLERİ MESLEK KURALLARI VE DİSİPLİN YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, sınai mülkiyet hakları ve geleneksel ürün adları ile ilgili danışmanlık yapma ve Türk Patent ve Marka Kurumu nezdinde başvuru sahipleri adına işlem yapma yetkisinde olan patent vekilleri ve marka vekillerinin meslek kurallarına, Patent ve Marka Vekilleri Disiplin Kuruluna, disiplin cezasını gerektirir fiillerin tespitinde izlenecek yönteme ve disiplin konusundaki diğer hususlara ilişkin usul ve esasları düzenlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik hükümleri, sınai mülkiyet hakları ve geleneksel ürün adları ile ilgili danışmanlık yapma ve Türk Patent ve Marka Kurumu nezdinde başvuru sahipleri adına işlem yapma yetkisinde olan patent vekilleri ve marka vekilleri hakkında uygulanır. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 6/11/2003 tarihli ve 5000 sayılı Türk Patent ve Marka Kurumu Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 30 ve 30/A maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) Disiplin Kurulu: Patent ve Marka Vekilleri Disiplin Kurulunu, b) Kanun: 6/11/2003 tarihli ve 5000 sayılı Türk Patent ve Marka Kurumu Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunu, c) Kurum: Türk Patent ve Marka Kurumunu, ç) Marka vekili: Marka, coğrafi işaret, geleneksel ürün adı ve tasarım konularında danışmanlık yapma ve bu konularda Kurum nezdinde başvuru sahipleri adına işlem yapma yetkisinde olan gerçek veya tüzel kişileri, d) Patent vekili: Patent, faydalı model, tasarım ve entegre devre topoğrafyaları konularında danışmanlık yapma ve bu konularda Kurum nezdinde başvuru sahipleri adına işlem yapma yetkisinde olan gerçek veya tüzel kişileri, e) Sicil: Kurum tarafından, patent vekilleri ve marka vekilleri için ayrı ayrı tutulan Patent Vekilleri Sicili ve Marka Vekilleri Sicilini, f) Tüzel kişi vekil: İşletme konusunun patent vekilliği veya marka vekilliği faaliyetini kapsadığı, gerçek kişi vekil veya vekiller tarafından temsil edilen, Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre kurulmuş limited veya anonim şirketi, g) Vekil: Patent vekili veya marka vekili olan gerçek veya tüzel kişileri, ğ) Yönetim Kurulu: Türk Patent ve Marka Kurumu Yönetim Kurulunu, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Vekillik Meslek Kuralları Vekillik meslek kuralları MADDE 5 – (1) Vekillik meslek kuralları aşağıda sayılmıştır: a) Vekil mesleğin itibarını zedeleyecek her türlü tutum ve davranıştan kaçınmak zorunda olup görevini kötüye kullanamaz. b) Vekil, iş sahiplerine güvenilir bir vekil olarak hizmet sunmak, müvekkillerinin çıkarları doğrultusunda, objektif bir şekilde, kendi kişisel duygularını ya da çıkarlarını gözetmeksizin bağımsız bir vekil olarak davranmak zorundadır. c) Vekil, zamanının ve yeteneklerinin yetmediğini baştan bildiği bir işi kabul edemez. ç) Vekil, herhangi bir talep olmaksızın salt kendine iş sağlamak amacıyla, muhtemel müvekkillere saldırgan bir pazarlama yöntemiyle yaklaşamaz. d) Vekil, işyerinde, yazışmalarda ve tanıtım araçlarında ya da başka herhangi bir yerde kamuyu yanıltacak bilgilere yer veremez. e) Özel mevzuat hükümleri saklı kalmak kaydıyla vekil, gerçek ve tarafsız olması, dürüstlük ile meslek sırrına uygunluk gibi temel ilkelere uyumlu olması koşuluyla genel olarak reklam yapma hakkına sahiptir. Ancak, müvekkilinin açıkça izni olmaksızın kimliğini açıklamak, kurumların açıkça izni olmaksızın adını ve logosunu kullanmak, müvekkilinin talimatı dışında sınai mülkiyet haklarının alım satımını veya pazarlığını yapmak, meslektaşlarıyla haksız rekabete yol açacak şekilde, internet kullanıcılarını kendi sitesine veya kendi sitesinden bir başka siteye yönlendirecek internet kısa yollarını kullanmak reklam hakkının kapsamı dışındadır. f) Vekil, mevzuatın öngördüğü veya müvekkilinin bilmesi gereken konularda müvekkilini zamanında, tam ve doğru bir şekilde bilgilendirmek zorundadır. g) Vekil, geçici bir süre için dahi olsa mesleğini ifa edemez hale geldiği takdirde veya verdiği hizmetleri geri çekmek istemesi halinde müvekkillerini derhal bilgilendirmek ve müvekkillerinin çıkarlarını koruyacak şekilde önlemler almak zorundadır. ğ) Vekil, gerek kendisine tevdi edilen görevleri gerekse başka şekilde öğrenmiş olduğu müvekkile ilişkin bilgileri açıklamamakla ve sır saklamakla yükümlüdür. Vekilin bu sorumluluğu vekâlet ilişkisi sona erdikten sonra da devam eder. Vekilin bu sorumluluğu, müvekkiline karşı olduğu gibi temsil etmediği halde kendisine bilgi vermiş olan kişilere karşı da bulunmaktadır. h) Vekil, kendi hizmeti karşılığı dışında müvekkilinden herhangi bir ücret talep edemez. ı) Vekil, müvekkiline yüklendiği iş ile ilgili görüşünü açıklayabilir. Ancak iş veya işlemin sonucuna yönelik hiçbir taahhütte bulunamaz. i) Vekil, her türlü iş ilişkisinde meslek dayanışmasına ve onuruna uymayan davranışlardan kaçınmak zorundadır. j) Hiçbir vekil, bir meslektaşı hakkında küçük düşürücü nitelikte açıklama yapamaz. k) Hiçbir vekil, bir meslektaşının mesleki tutum ve davranışları hakkındaki düşüncesini kamuoyuna açıklayamaz. Bu konudaki şikayetlerin mercii yalnız Kurumdur. l) Vekil, hali hazırda başka bir vekil tarafından ele alındığını bildiği veya bilmesi gerektiği belli bir dosya hakkında, dosya sahibinin bağımsız bir görüş alma veya vekilini değiştirme isteğini açıkça beyan etmiş olması dışında, dosya sahibiyle görüş alışverişinde bulunamaz. m) Vekil ile takip edilen bir dosyada, başka bir vekilin dosyanın takibi konusunda bir talimat alması halinde, yeni vekil dosyanın takibiyle görevli halihazırdaki vekile yazı ile bilgi verir. Halihazırdaki vekil ise dosyanın takibi için gerekli tüm belgeleri gecikmeden yeni vekile iletir. n) Vekil, sınai mülkiyet konularında uzmanlaşacak olan bir çalışanının doğru ve uygun eğitilmesi görevini üstlenmek zorundadır. o) Vekil, Kurum çalışanları ile olan ilişkilerinde meslek onuruna ve nezaket kurallarına uygun tutum ve davranışlarda bulunmak zorundadır. ö) Vekil, Kurum adına yazılı veya sözlü hiçbir açıklamada bulunamaz. p) Gerçek kişi vekil, birden fazla tüzel kişi vekilin ortağı veya çalışanı olsa dahi vekillik yetkisini sadece tek bir tüzel kişi vekili temsilen kullanabilir. Vekillik yetkisini bu şekilde kullananlar, gerçek kişi vekil olarak vekillik yapamaz. (2) Vekilin meslek kurallarını bildiği kabul edilir. Hiçbir vekil, vekillik meslek kuralları hakkında bilgisi olmadığını mazeret olarak ileri süremez ve meslek kurallarının ihlalini müvekkilden aldığı talimatlara atıfta bulunarak haklı gösteremez. (3) Vekil, yanında çalışanların da birinci fıkrada sayılan meslek kurallarına uyması konusunda gerekli tedbirleri almak zorundadır. Bu konuda gerekli tedbirlerin alınmaması vekilin meslek kurallarını ihlali olarak kabul edilir. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Disiplin Disiplin cezaları ve ceza uygulanacak fiiller MADDE 6 – (1) Bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde sayılan vekillik meslek kurallarına uymayan tutum ve davranışlarda bulunanlar ile vekilliğin gerektirdiği görevleri yapmayanlar hakkında uygulanacak disiplin cezaları aşağıda belirtilmiştir: a) Uyarma: Vekilliğin icrasında ve mesleki tutum ve davranışlarda daha dikkatli davranılması gerektiğinin yazı ile bildirilmesidir. Meslek kurallarına uymayan tutum ve davranışta bulunan vekiller hakkında uyarma cezası uygulanır. b) Kınama: Vekilliğin icrasında ve mesleki tutum ve davranışlarda kusurlu olunduğunun yazı ile bildirilmesidir. Uyarma cezası alıp da iki yıl içinde aynı cezayı gerektiren fiilde bulunan veya vekilliğin gerektirdiği yükümlülükleri yerine getirmeyen veya Kurum nezdinde yürütülen herhangi bir işlemde menfaati zıt olan taraflara vekillik edenler hakkında kınama cezası uygulanır. c) Geçici olarak vekillik faaliyetinden alıkoyma: Üç aydan az ve bir yıldan çok olmamak üzere vekillik faaliyetinden yasaklanmadır. Kınama cezası alıp da beş yıl içinde aynı cezayı gerektiren fiilde bulunan veya vekâletname aslına aykırı örnek ile vekillik hak ve yetkilerini kullanan veya Kuruma ait unvan, internet alan adı ya da diğer tanıtma vasıtalarını iltibasa meydan verecek şekilde kullanan vekiller hakkında geçici olarak vekillik faaliyetinden alıkoyma cezası uygulanır. ç) Vekillikten çıkarma: Vekillik faaliyetinden süresiz olarak yasaklanmadır. Geçici olarak vekillik faaliyetinden alıkoyma cezası alıp da beş yıl içinde aynı cezayı gerektiren fiilde bulunanlar hakkında vekillikten çıkarma cezası uygulanır. Kesinleşmiş bir disiplin kararı sonucunda patent vekilliğinden veya marka vekilliğinden çıkarılanlar bir daha patent vekili veya marka vekili olamaz. (2) Bir vekilin aynı ya da farklı fiillerine ilişkin olarak birden çok şikâyetin bulunması durumunda, bunlar birleştirilebilir, ancak her bir şikâyet ayrı ayrı karara bağlanır. (3) Disiplin Kurulunun aldığı kararlar Kurum internet sitesinde yayınlanabilir, şikâyet eden veya edilenin kimlik bilgilerinin açıklanması hususunda ilgili tarafın açık rızası aranır. Disiplin Kurulu MADDE 7 – (1) Disiplin Kurulu; Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığından bir üye, Kurumdan üç üye ile mesleğini en az beş yıl bilfiil icra eden ve Disiplin Kurulunca verilen bir kararla Kanunun 30/A maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen cezalardan birini almamış olan patent vekillerinden veya marka vekillerinden üç üye olmak üzere toplam yedi kişiden oluşur. Aynı sayıda ve aynı esasla yedek üye belirlenir. Tüm üyeler Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı tarafından üç yıl için atanır. Kurum Başkanı, patent vekilleri veya marka vekilleri arasından seçilecek üyeleri Bakanlığa önerirken en fazla üyeye sahip iki ticaret odası ile en fazla üyesi bulunan vekillikle ilgili iki dernekten görüş alır. (2) Üyeler kendi aralarından bir başkan ve bir başkan yardımcısı seçer. Başkan yardımcısı başkanın bulunmadığı zamanlarda Disiplin Kuruluna başkanlık eder. Disiplin Kurulu, Kuruma yapılan şikâyetleri değerlendirmek üzere en az dört üyenin hazır bulunmasıyla toplanır. Kararlar toplantıya katılanların çoğunluğu ile verilir. Oylarda eşitlik halinde başkanın bulunduğu taraf üstün sayılır. Süresi dolan üye yeniden seçilebilir. Süresi dolmadan üyelikten ayrılan üyelerin yerlerine yedek üyeler getirilir. (3) Disiplin Kurulu üyelerinden biri hakkında Kanunun 30 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen bir suçtan dolayı kamu davası açılmışsa dava sonuna kadar bu üye toplantılara katılamaz ve yerine yedek üye getirilir. (4) Geçerli bir mazereti nedeniyle toplantıya katılamayacak üyenin, toplantı tarihinden önce mazeretini bildirmesi gerekir. Toplantıya katılmayan üye vekaleten temsil edilemez. Mazereti olmaksızın üst üste iki toplantıya katılmayan veya seçilme yeterliğini kaybeden üyenin üyeliği sona erer ve yerine yedek üye getirilir. (5) Kurumu temsil eden yedek üyeler ile marka ve patent vekillerini temsil eden yedek üyeler, kendi içinde ve sıralı şekilde gruplandırılır. Asil üyenin bu maddenin üçüncü fıkrası veya 8 inci madde uyarınca toplantıya katılamaması durumunda, bu üyenin yerine aynı gruptaki birinci yedek üye toplantıya çağrılır. Birinci yedek üyenin bu çağrıdan itibaren yedi gün içinde toplantıya katılamayacak olduğunu bildirmesi veya hiçbir bildirimde bulunmaması halinde, sırasıyla diğer yedek üyelerin toplantıya çağrılması aynı usul ve esasla yapılır. Asil üyenin üyeliğinin sona ermesi durumunda, bu üyenin yerine aynı gruptaki birinci yedek üye Disiplin Kurulunda görev almak üzere çağrılır. Birinci yedek üyenin bu çağrıdan itibaren yedi gün içinde Disiplin Kurulunda görev alamayacak olduğunu bildirmesi veya hiçbir bildirimde bulunmaması halinde, sırasıyla diğer yedek üyelere çağrı aynı usul ve esasla yapılır. Bakanlığı temsil eden asil üyenin bu maddenin üçüncü fıkrası veya 8 inci madde uyarınca toplantıya katılamaması durumunda Bakanlığı temsil eden yedek üye toplantıya çağrılır. Bakanlığı temsil eden asil üyenin üyeliğinin sona ermesi durumunda, bu üyenin yerine Bakanlığı temsil eden yedek üye Disiplin Kurulunda görev almak üzere çağrılır. (6) Disiplin Kurulunun sekretarya hizmetleri Kurum tarafından yürütülür. Disiplin Kurulu üyelerinin toplantılara katılamayacağı durumlar MADDE 8 – (1) Disiplin Kurulu üyesi, soruşturma konusunun, şikâyetçinin veya soruşturulanın kendisiyle, boşanmış olsa dahi eşiyle, üçüncü dereceye kadar, bu derece dâhil, kan ve kayın hısmıyla veya ekonomik ya da yönetsel ilişki içinde olduğu biriyle ilgili olması halinde ilgili konunun görüşüldüğü toplantıya katılamaz ve yerine yedek üye çağrılır. Şikâyet ve soruşturma MADDE 9 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında vekiller hakkındaki şikâyetler, şikâyet eden ve edilenin kimlik bilgileri belirtilerek, şikâyet gerekçeleri ve delilleriyle birlikte yazılı ve imzalı olarak Kuruma yapılır. Disiplin Kurulu, şikâyetin Kuruma yapıldığı tarihten itibaren otuz gün içinde öncelikle şikâyet ile ilgili bir disiplin soruşturması açılmasına yer olup olmadığına karar verir. (2) Disiplin soruşturması açılmasına yer olmadığına karar verildiği takdirde gerekçeli karar, karar tarihinden itibaren bir hafta içinde şikâyetçiye gönderilir. (3) Disiplin soruşturması açılmasına karar verildiği takdirde, şikâyet dilekçesi ile ekleri karar tarihinden itibaren bir hafta içinde hakkında şikâyet yapılan vekile gönderilir ve savunma yapabilmesini teminen tebliğ tarihinden itibaren yedi günden az olmamak üzere süre verilir. Bu süre içinde savunmasını yapmayan vekil, savunma hakkından vazgeçmiş sayılır. Disiplin Kurulu, gerekli gördüğü takdirde şikâyet ile ilgili tanıkları dinlemek ve taraflardan ek bilgi ve belge istemek suretiyle şikâyetin Kuruma yapıldığı tarihten itibaren en geç altı ay içinde nihai kararını verir. (4) Aynı olaydan dolayı vekil hakkında hukuk mahkemesinde devam eden bir dava olması veya soruşturmaya ya da kovuşturmaya başlanmış olması, disiplin soruşturmasını geciktirmez. Vekile ceza mahkemesi tarafından bir ceza verilmesi veya verilmemesi hali, ayrıca disiplin cezası verilmesine engel olmaz. (5) 6 ncı maddenin birinci fıkrası kapsamındaki cezaların soruşturmanın tamamlandığı günden itibaren otuz gün içinde verilmesi zorunludur. Disiplin Kurulunca 6 ncı maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri uyarınca verilen cezalar gecikmeksizin, (c) ve (ç) bentleri uyarınca verilen cezalar ise aynı gün Kuruma bildirilir ve Sicile işlenir. Disiplin Kurulunun nihai kararı, taraflara gecikmeksizin tebliğ edilir. (6) Disiplin cezaları verildiği tarihten itibaren hüküm ifade eder. Disiplin Kurulu kararlarına karşı idari yargıya başvurulabilir. Açılan davalarda husumet Kuruma yöneltilir. Zamanaşımı MADDE 10 – (1) 6 ncı maddenin birinci fıkrasında sayılan fiil ve halleri işleyenler hakkında bu fiil ve hallerin işlendiğinin öğrenildiği andan itibaren üç ay içinde soruşturmaya başlanmadığı, her halde cezayı gerektiren fiil ve hallerin işlendiği tarihten itibaren iki yıl içinde disiplin cezası verilmediği takdirde disiplin cezası verme yetkisi zamanaşımına uğrar. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Son Hükümler Yürürlük MADDE 11 – (1) Bu Yönetmelik 10/1/2017 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 12 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Türk Patent ve Marka Kurumu Başkanı yürütür.